MENSEN!

Allereerst wil de mensen bedanken die mij de ruimte hebben gegeven om extra foto's te plaatsen. Maar voorlopig heb ik nu wel even genoeg, gok ik zo. Kan nu meer foto's plaatsen dan jullie willen kijken...

Verder is het schoolleven hier nu echt begonnen voor mij, leren, colleges bijna elke dag en dat soort geintjes. Bevalt goed. Ik heb en vak waarvoor ik 2 films per week moet kijken als huiswerk, pretty good. Nadeel is dat naast deze occupatie uiteraard nog boeken gelezen moeten worden, docenten blijven docenten. In Boston zijn ze dol op papers schrijven, heb ik het idée, elk vak vereist een paper, de meeste van zo een 25 pagina's en het engels, dat is even schrikken. Ik zeg het je eerlijk. Zal vast wel goed komen, anderen doen het ook, dus technisch moet het mogelijk zijn, toch?

NU heeft een goede gym, heb daar deze week eindelijk toegang verschaft tot deze wereld. SPIERPIJN...dus. Wat heel gaaf is, is dat ze 3 basketbalvelden hebben en op 7 meter (hoeveel foot is dit, miles) hebben ze en runningtrack daar omheen gelegd. Best cool, zo cool zelfs dat ik vanmiddag daar 6km (hoeveel mile???) omheen heb gerend. Verder hebben ze van alles in de sportschool wat je mag verwachten (TROUWENS, IK BEN NU OP SCHOOL EN DIT TOETSENBORD IS EEN BEETJE TWISTED< DIT IVM SPIERPIJN MAAKT DAT IK HET KORT HOUD). Classy is dat je handdoeken krijgt van de sportschool die ze netjes wassen en opvouwen, dus loop je niet de hele dag met een natte handdoek in je tas naast je wetenschappelijke titels...goed geregeld.

De colleges zijn goed te volgen, het engels luisteren is echt heel vertrouwd- spreken ook steeds meer. Van allerlei kanten krijg ik complimenten over mijn engels. Een vriend van Gordon verbaasde zich omdat hij een tijd terug een Duitser kende en wanneer deze opgewonden (of drunken) raakte, de beste man onbewust in het Duits overging. Dit tot groot (leed)vermaak van de VS colleges boys...Helaas, wat betreft mijn spreken valt er vrij weinig te lachen voor de jongens. Wel valt het op (of eigenlijk juist niet) dat de humor die ik eruit werk, begrepen wordt. Ik kom er allemaal mee weg- wat in het verleden in het buitenland op enkele momenten wel eens anders is geweest...haha.

Verder zijn zaken soms zo raar voor mij. Het is toch Amerika- heel preuts en toch niet en toch wel. In de sportschool in de kleedruimte (echt zo een Amerikaanse kleedkamer met al die lockes en jongens met handdoeken) hangt een bord met regels '(...) and most of all, we don't to see you without clothes walking' OK. En nu? Hoe douch ik? Alles de hele tijd verbergen? Schijt aan de regels (niet aan te raden in de VS). onderbroek mee naar de douche (open douches met zicht op iedereen), onder je handdoek frommelen enzo, is toch ook lastig? Ik weet nog steeds niet wat de proper way is- maar ik doe gewoon zoals ik altijd zou doen- redelijk open- maar ook weer niet extra open ofzo, snappen jullie het nog? Dat zijn rare dingen in zo een land dat zo lijkt op waar ik eerste woonde (Nederland, haha) maar dat je toch zo in verwarring kan maken. Ik ben nu 3x wezen sporten als tegenreactie op de locale eetsector...Op de campus zit een Wendy, pizzahut en dat soort crap. Laatst in een sportbar zt ik aan de bar sport te kijken (goede zin he, sport-bar) en bestelde een salade van de menukaart. ??? zo keek de medewerker, 115 kilo (250pbs) zeker en mijn leeftijd mij aan. Are you shure? Yes I am. Begon ik toch te twijfelen, gewoon, je wilt toch niet als de homo van de sportbar bekend komen te staan, dutchie. Maar de salade kwam, en weet je wat- het was het beste wat ik tot nu toe besteld heb, afgezien van de hamburger om 11 uur ‘s ochtends op 1 januari (zeker omdat we vergeten waren de avond daarvoor te eten- God bless Beer Pong).

(Voor geinteresseerden in Amerikaanse volkssport: http://www.youtube.com/watch?v=NRrU8aiZ9fM)

Zometeen ga ik naar een ijshockey game van de universiteit.

Go Northeastern University!!! Roep ik dan...Go Huskeys!!! Vervolgens- dan ben ik stil. Schijnt wel leuk te zijn, cheerleaders ook enzo- koud lijkt mij dat, maar ik ben dan ook geen cheerleader. Ze vroegen mij wel, maar ik heb het te druk.

Laatst ben ik naar het musem of fine arts geweest, dat was best wel mooi, ze hebben een indrukwekkende collectie daar. Op mijn best voelde ik me toen ik zag dat ik de werken van Van Gogh het mooist vond (je wordt hier

vanzelf een patriot). Renoir en Monet hebben ook niet zitten kloten vroeger, eerlijk is eerlijk.

Jammer was dat er maar één beeld van Rodin aanwezig was, ik ben een behoorlijke Rodin-Hooligan...

That is it, I am gonna quit.

Nu met de schooldrukte en alles zal ik minder vaak mijn blog bijwerken maar dat geeft jullie ook wat rust.

Ten slotte wil ik echt nog zeggen dat ik het te gek vind dat mensen zo enthousiast zijn over het blog. Dat is echt leuk om te horen en te lezen, velen dank daarvoor!