enkel lol

Gekke dingen is de topic van vandaag:

-'I tell my kids, in the soccerfield there are no friends, only winners and losers!' Dat zegt mijn professor tegen zijn dochtertje van 10...Toen deze zelfde prof een keer op de kinderen moest passen, werd hij zo gek van de twee dat hij regels ging opstellen, uitprinten, en vervolgens overal in het huis ophangen. Hij had meer dan 20 A-4tje's verspreid. Zijn vrouw komt thuis en zegt 'No, honey, no we are not like this.' 'just be quiet and read them, there are rules for you too...' antwoordde prof.

- Zoals de meeste waarschijnlijk wel weten, is het hier de bedoeling om minimaal 15% fooi te geven, zo niet 20. Het is zo geregeld, dat mensen in de horeca ook heel weinig verdienen, rond de $2, en de rest van het inkomen uit de fooien moeten halen. Resultaat is vriendelijke bedieners, ze doen van alles om het je naar de zin te maken- geen chagrijnige gezichten zoals de vele bij ons (waar ze een fatsoenlijk uurloon krijgen en ook nog fooi, ga je vanzelf pissig doen), maar dus wel rekening houden met een flinke toeslag op de rekening... Grappig, laatst sprak ik met een serveerster die me vertelde dat zij altijd wel even schrikt als ze hoort dat de mensen aan de tafel met een accent spreken. Slik. Haha.

-Vrijdag ging ik naar College, en daar kregen we een onverwachte toets. Iedereen protesteerde, meester, meester de literatuur van deze week was te moeilijk- aub geen test. De docent deed alsof hij voet bij stuk ging houden maar liet zich overhalen en de test werd verscheurd...Kom op, ik vond dat heel belabberd, maar het geeft wel aan hoe groot de invloed is die de studenten hier in Amerika hebben. Alles is relatief, cijfers worden gewogen aan de hand van de resultaten van je klasgenoten, studenten worden vele vragen gesteld (docenten kennen je bij naam) waarbij er echt wordt geluisterd naar wat wij zeggen. Met zijn allen bepaal je eigenlijk samen hoe de lessen gaan, hoe het programma eruit ziet. Apart wel he?

- Op de televisie hadden we een advertentie gezien van een soort van liquidatie uitverkoop, ergens alleen dit weekend in zuid Boston. Dus Maarten, Tom en ik op avontuur naar de beruchtste wijk van Boston, Dorchester. De T in, overstappen en uitstappen in nowhere. Er was niets daar, maar wel een stroom mensen die een richting opliepen. Let's follow. Eenmaal aangekomen, bij niet veel meer dan een uit de kluiten gewassen garage, komen we na $10 entree in een soort zwarte markt achtige setting. Met Blueberry ipv Blackbarry phones. Nep-I phones, tandpasta, en broeken maat 40 and up. De mensen daar, uhum, echt totaal anders dan de mensen die ik tot dan toe heb gezien, aso's noemen wij dat. Matjes, trainingspakken, gouden kettingen en Horny-shirtjes. Rednecks noemen ze dat in de VS. Vette lol. 15 minuten later stonden we weer buiten. Op zoek naar een biertje en een praatje hierover. Maar niets dus, industrie en snelweg. Een uitweg, de T. op naar gezelligere wijken. So we did. En hoe. Met de boys liep ik door boston, en ik zag daar een deel dat ik nog nooit gezien had. Echt supergezellig, ik liep daar en kon niet stoppen met smilen. Allemaal kleine straatjes en eettentjes, little Italy gezien. Ik vond het te gek, binnenkort ga ik daar heen met mijn camera, I'll show you guys. De dag daarop zijn we naar de enige markt in Boston geweest, in het noorden. Best klein, maar wel verse groenten en fruit- voor redelijke prijzen. Gekkenhuis, hele smalle paden waar mensen met wagentjes door heen tuffen. Aan de kant gedrukt, en wachten op je beurt. Islamitische slager gevonden, joehoe. Lam en rundvlees, lekker man! Kruidjes erbij, daar houden we wel van. Resultaat? Met 16 kleine plastic tasjes terug strompelen naar de T en onderweg bedenken dat je toch nog even boodschappen moet doen in de supermarkt. 21 tasjes, best lastig dragen, maar ik mag niet klagen. Alle tasjes bleven heel tot aan de benedendeur. Appels door de hele hal...Had erger gekund.

Tom en Maarten uitgenodigd om bij mij en Gordon te komen eten, familly diner zeg maar. Heel huiselijk, de boys in de grote keuken, Tyas achter het fornhuis. Beerpong, flesjes rode wijn langs de rundvlees-couscous met joghurtsambal saus, mmm. Was goed vertoeven zaterdagavond op 141 Chiswick Road...

Reacties

Reacties

Dominique

Goed verhaal. Ik kan het me allemaal zo voorstellen! Leer Boston maar goed kennen. Dan hebben we daar plezier van als we je op komen zoeken!
M's party is heel geslaagd geworden!
Stay hot, Pap.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!