Ola, het is mrvanBoston vanuit het laatste Communistische bolwerk- het toetsenbord bezorgt me ernstige problemen leestekens te vinden, so sorry...

Verder houd ik het ook kort- binnen hier is het nu 38 graden in het internet-imperium en buiten is veel te doen- en ik heb niet zo lang meer internet-tegoed op mijn kaart staan. Dus...

Om met het slechte nieuws te beginnen. Ik was in LA, en zou naar mexico city vliegen vandaar naar Cancun en dan met Cubana Airlines naar Havana. Zou bij elkaar zo een 15 uurtjes gaan duren. maar aangekomen op cancun was er niemand van Cubana te bekennen. Altijd goed. Niet om in te checken, niet om tickets te verkopen, info te vertstrekken etc etc. niets. en daarbij was ik ongeveer de enige die op die vlucht wilde´later hoorde ik dat de vlucht waarschijnlijk gecanceld was omwille van de swine flu´ik was ook al verschillende malen gemeten. mijn resultaten liggen nog op een mexicaans vliegveld. maar goed Tyas moest naar Cuba, wat nu_ kijken of een andere airline mij wilde brengen. dat wilde ze wel, Copa Airline, zolang ik betaalde en het niet erg vond om over Panama te vliegen...Al met al heeft de trip van LA naar Havana (eigenlijk niet meer dan 4 uurtjes vliegen max) mij 27 uur geduurd, hoop euro´s en moet ik nog maar zien of er iets gerefunded wordt, maar ik reken nergens op...

Toen ik midden in de nacht, half twee aankwam bij mijn hotel in Havana kwam ik er achter dat mijn camera uit mijn tas was gestolen. Lekker hoor. In cuba zonder camera. maar wat doe je eraan op dat moment_ helemaal niets, wel verzekerd gelukkig, maar geen foto´s van Cuba door mij genomen. Een volle dag alleen rondgedaald, musea bezocht en wat hand'en voeten gesprekken gevoerd in duistere kroegjes waar je alleen met het lokale geld kunt betalen...En de volgende dag kon ik Floor ophalen van het vliegveld! Zo gedaan dus. Samen twee dagen door havana gebanjerd, kroegjes met cubaanse bandjes ons laten schenken en spelen, Zo mooi, overal in havana, heel Cuba eignlijkklinkt muziek. Overal live en gezellig' het is zo te gek om over straat te lopen en overal muziek te horen, logisch dat het vrolijk op straat is. Elke Cubaan biedt mij een complete sigarencollectie aan, iedereen heeft een uit-de-fabriek-gestolen voorraad in zijn huis liggen , niet normaal. Maar na twee dagen Havana namen Floor en ik een bus naar Varadero, het meest toeristische plaatsje van Cuba. De busreis was super, denk dat Floor en ik meer genoten hebben van de busreis dan de overige passagiers, maar je moet er zelfhet beste van maken. Ik ga niet met mijn vingertje lopen wijzen naar anderen hoor. varadero had een heerlijk strand waar we van genoten hebben, vakkundig de hele All-in cultuur en bijbehorend schaapgedrag omweken en zelf in schitterende eettentjes ons eten bij elkaar verzameld, ipv de massale buffetten...We hebben genoten van het weer, van elkaar en alles wat daar tussen in zit, dan houdt het ook wel weer echt op in Varadero, hoor. Nou ja, ik lieg- geen idee waarom mijn toetsenbord mij een vet lettertype geeft by the way...We hebben daar gezwommen met dolfijnen! dit was zo gaaf dat ik terug ga naar groep 3, iedereen zijn vriendenboekjeaanpas want dolfijnen zijn vanaf nu mijn lievelingsdieren. zo schattig. het was gelukkig niet in een zwembad maar in echt water, gruwelijk gruwelijk gaaf. volgende dag heb ik een auto gehuurd om de dame netjes op het vliegveld af te zetten (de Cubaanse mannen waren zeer geinteresseerd in mijn aan-de-rechterhand-lopende-dame, zij kreeg sissen en psst, ik kreeg complimenterende blikken...Floor afgezet en ik ging op weg, na een ruzie met een agent in het Spaans over mijn papieren van de rental car, maak geen grappen met Cubaanse agenten, doe het niet, doe het niet meer Tyas. Ik doe het niet meer. ik ging op weg naar trinidad, in het zuiden, ongeveer zes uur rijden van Havana. Ok, ik op pad dus. alleen,. vanwege het belabberde vervoersysteem staat werkelijk de hele weg vol met lifters, overal. En aangezien mijn koffer al de gehele achterbank in beslag neemt, mini'autotje, had ik niet veel plek meer. Maar zo een 90 kilometer voor trinidad werd de weg mij zo vreemd en be-bording zo onduidelijk dat ik bedacht dat ik zonder lifter trinidad nooit ging vinden. Dus heb ik Edgar meegenomen, hij sprak Engels, hij wes me de weg en onderweg hebben we veel gepraat over het Cubaanse systeem, hoe hij wil dat het verandert, het economische systeem hen nekt. Ze hebben twee munteenheden, voor toeristen en locals. Maar in heel veel zaken moet Edgar ook gewoon in CUC, toeristen geld, betalen anders wordt hij niet geholpen. Dat is krom en tegen de bedoeling van het systeem. maar een taxi neemt liever mij mee omdat ik in CUC betaal dan een local die in Peso´s betaalt...

Aangekomen in Trinidad vroeg edgar mij of ik al een slaapplek had. Nee zei ik, en hij vertelde dat ik voor 18 CUC, 14 euro wel bij zijn neef kon slapen. Chill. Heel aardige mensen, ik eet bij hun thuis, mooie kamer schone douche. werkelijk schitterend. De meeste Cubanen staan niet bekend om hun vriendelijkheid¡ beetje het tegenovergestelde, maar mijn gastheer en vrouw zijn goud waard.

Tot zo ver¡ 17 juni ben ik terug!!!

kus, hand voor de mannen, behalve familiaire mannen...